तेव्हा तेव्हा साथ मात्र त्याची होती,
आलीच आसवं कधी नयनी,
सावरून त्याने जपली तळहातांनी,
तिचा भाव मनीचा,
क्षणात तो जाणायचा,
हरवली नाही कधीच ती विचारांच्या गर्दीत,
नसला बरोबर, तरी तोच होता तिच्या आठवणीत,
एकटी असताना आभासातील भास होता,
तिच्या बडबडीचं हक्कांच व्यासपीठ होता,
रणरणत्या उन्हात सावली होता,
भर पावसात त्याचा हात हाती होता,
तो विश्वासाचं दुसरं नाव होता,
काळजी करण्याचा त्याचाचं प्रण होता,
कधी एकटं तिला वाटलंच नाही,
कारण त्याने कधी साथ सोडलीच नाही,
असाच होता तर,
तिच्या मनीचा राजकुमार,
जरी नसला प्रत्यक्षात,
पण तिच्या मात्र होता स्वप्नात,
#तिच्या_कल्पनेचा_तो
#जिंदगी_का_फ़ंडा🍃
अशीच साथ असावी कल्पनेपेक्षा सत्त्यातही..
ReplyDeleteत्याची आणि तिची...
Well done sirji ...keep it up...
नक्कीच असायला पाहिजे .... असेल😀
ReplyDeleteThank you