पावसाच्या पहिल्या सरी ...!!!

         मागील वर्षी पाऊस नसल्यामुळे, यावर्षी धरतीवरचे सर्वच जीव-जंतू , झाडे-वेली, पावसाची खूप आतुरतेने वाट पाहत होते...!! अन् काही ओळी सुचल्या..!!

धरणी आसुसलेली तुझ्या मिलनासाठी

बरस रे नभा ....!!!

माझा बळीराजा चातकापेक्षा ही जास्त आस लावून बसलाय, वाट पाहतोय तुझी डोळ्यात तेल घालून..!!

कर ओलं चिंब अंग अन् अंगण , दरवळु दे सुगंध मातीचा...!!

बरस भरभरून, धरणीला दे घट्ट प्रेमभराने मिठी अन् कर तृप्त....!!

कर आनंदी बळीराजाला...!!

फुटूदे पालवी , होउदे हिरवाई चोहोबाजूंनी ....!!

बरस, बरस रे नभा

तुझ्याबरोबर बरसू दे मन ही होउदे प्रफुल्लीत ...!!

         अन् हीच प्रतीक्षा आज संपली अन् यावर्षीच्या पाऊसकाळातील पहिल्या पावसाच्या पहिल्या सरी आवेगाने त्याच्या प्रेयसीला धरणीला घट्ट मिठी मारून प्रेम भराने कोसळायला सुरवात झाली...!!
त्यामुळे आपसूकच काही शब्द फुटले...

पावसाच्या पहिल्या सरी,बेधुंद करणाऱ्या,

अंगावर शहारे आणणाऱ्या...!!

पावसाच्या पहिल्या सरी,मरगळलेल्या मनाला प्रफुल्लीत करणाऱ्या,

सगळं संपलेल्याला,सुकलेल्याला नवचेतना देणाऱ्या...

पावसाच्या पहिल्या सरी,मातीत मिसळलेल्याला नवनिर्मितीचा कोंब फोडणाऱ्या,

बीजाच रूपांतर इवल्याश्या रोपट्यात करणाऱ्या...!!

पावसाच्या पहिल्या सरी, अंगावर शिरशिरी आणणाऱ्या,

सर्वांगाबरोबरच मनालाही ओलाचिंब करून जाणाऱ्या..!!!

पावसाच्या पहिल्या सरी,धरणीला हिरवा शालू घालणाऱ्या...!!

अन् त्याच पावसाच्या पहिल्या सरी,

जुन्या-नव्यांच्या आठवणीत चिंब करणाऱ्या...!!!

       अन् तो कोसळणारा पाऊस खिडकीतून बघताना, मनातही आठवणींनीचा पाऊस धो-धो कोसळू लागला..
पडणाऱ्या सरींबरोबर आठवले चिंब करणारे कॉलेजातले ते दिवस..!!

सर्व गोष्टी बदलल्या कॉलेजचे दिवसही बदलले, कॉलेज ही पूर्ण बदलले, काळाबरोबर  "तो" ही बदलला.

पण "ती"...?

"ती" आणखी तशीच टवटवीत, अगदी तेव्हा जशी तरुण होती तशीच आज ही तरुण, आभूषणांनी नटलेली ...!!

"त्याने" खूप पावसाळे पाहिले, पण प्रत्येकवेळी "ती" ही तशीच चिरतरुण उभी राहायची, प्रत्येक पहिल्या पावसात अगदी तरुण...!!

तिला काळाचे बंधनच नाही त्यामुळे वयाचं ही बंधन नाही...!!तिला विसरण्याची, बद्दलवण्याची मिसाज कोणातच नाही.

ती म्हणजे "आठवण"....

      पाऊस अंगणात कोसळत होता, पण आता भिजायला जाण्यापेक्षा लांब उभा राहून खिडकीतून पाऊस पाहण्यातच आंनद वाटत होता..!!
      त्या पहिल्या सरी पाहताना सर्व आठवणींचा चित्रपट त्या सरींबरोबर डोळ्यासमोर कोसळत होता, चिंब-चिंब करत होता.
      त्या पहिल्या पावसाच्या पहिल्या सरींनी आठवणींना उजाळा दिला होता...!!
      भिजायला जरी अंगणात गेलो नाही, तरी खिडकीत उभा राहून मन मात्र ओल चिंब झालं होतं....!!
       त्यावेळी आईचं रागावणं पत्करून धावत जाऊन भिजायला जायची मज्जा, आज मात्र पाऊस खिडकीतून बघण्यात समाधान मानत होतो. आज आई रागवणारही नव्हती पण तरीही पहिल्या सारखं पहिल्या पावसात भिजण्याची इच्छा राहिली नव्हती..!
       खिडकीत उभा राहून ती संध्याकाळ जुन्या आठवणीत चिंब भिजवून जात होती पावसात न जाताही....!!!
असा होता यावर्षीचा पहिला पाऊस....मनात दाटलेल्या ढगांतुन बरसणाऱ्या सरींनी ओलं चिंब करणारा ...!!!

#जिंदगी_का_फ़ंडा🍃