पाऊलवाटा...!!!

प्रवासी या वाटेवरचा,

अनेक चुकांच्या साक्षीला,

'तू' कायम सोबतीला,

मी मात्र साक्षीदार माफीचा..!!

अल्लडपणात धूळ उडवली,

अगदी अस्पष्ट मूर्ती दिसली,

तीच तेव्हा फुलं वाटली,

पण त्या धुळीने अंग माखले,

घडणारं घडून गेले,

तेव्हाही 'तू' कायम सोबतीला,

अन् मी मात्र साक्षीदार माफीचा..!!

हां दुतर्फा फुलं भेटली,

हिरवीगार रानं दिसली,

काही काळ हरकून गेलो,

वेळ काळाचं भान विसरलो,

तेव्हांच सूर्यास्ताची वेळ झाली,

दिसणारी वाट दिसेनाशी झाली,

पुन्हा चाचपडलो,

मोहाच्या आहारी गेलो,

तेव्हाही अंधुक 'तू' झाली,

पण साथ मात्र नाही सुटली,

अन् पुन्हा मी साक्षीदार माफीचा..!!

पुन्हा काजव्यांनी वाट दाखवली,

चढ-उतारांची जाणीव दिली,

दगड-धोंड्यानीं जखम दिली,

तेव्हाही 'तू' सोबतीला,

अन् पुन्हा मी मात्र साक्षीदार माफीचा...!!

सूर्योदयाची चाहूल लागली,

अंधारलेली 'तू' उजळून निघाली,

अनेक वाटा येऊन मिळाल्या,

चाचपडताना कुत्सित हसणाऱ्यांनी,

हात देण्याचा आव आणला,

तरी हात झिडकारनं जमणारं नव्हतं,

कृतज्ञता करत व्यक्त,

दोन पावलं चालत राहिलो फक्त,

अन् तेव्हाही 'तू' सोबतीला,

मी पुन्हा साक्षीदार माफीचा..!!

सूर्योदयानंतर, सूर्यास्त होणार असतो,

आलेल्या वाटा परत,

परतीचा प्रवास करणार असतात,

पण, पण

त्या काळोख भरल्या रात्रीही 'तू' सोबतीला,

मग मीच पाहिले मज मागे वळूनी,

खूप अंतर गाठलं होतं तुझ्या साथीनी..!!

आठवणींच्या पटलावरती,

बाजी मारता आली नव्हती खरी,

पण डावात रंगत मात्र भरली होती..!!

तुझ्याकडे  पाहताना,

डोळे टपकत राहिले,

त्यातंच 'तू' विरून धूसर होत गेली,

अनोळखी मज 'तू' होती,

पण तरीही चालताना,

तुझी साथ मात्र कायम होती,

दरम्यान दिलेल्या साथीची,

अन् हातांची,

मी करतो वंदना दोघांचीही,

अन् कारण मी साक्षीदार माफीचा...!!

सूर्य माथ्यावर असताना,

सोबतीला कोणीच नसताना,

तूच पाहिले मज मलाच भेटताना,

'तू' असतेस अनोळखी जरी,

तरी एकही कारण नाही देत फिरण्यास माघारी,

म्हणूनच खडकाळ या वाटेवरी,

गप्पा मारायला तुझ्याशी जमलं पाहिजे,

सह्याद्रीच्या दगड-धोंडयांत तुला शोधलं पाहिजे,

तुझ्याविना कोणीचं नसतं कायम सोबतीला,

दिगंतरास जातानाही तूच असते साथीला,

त्यामुळंच जमलं पाहिजे तुझ्याशी मैत्री करायला,

जमलं पाहिजे तुझ्यासम बनायला

स्वार्थाविना साथ द्यायला,

चुकलेल्यांची वाट व्हायला...!!

#पाऊलवाटा❣️

#जिंदगी_का_फ़ंडा🍃