Friday, April 19, 2019

मनाच्या "स्व"त्वातून ....!!!




    काही ठिकाणी गेल्यावर तुम्ही स्वतः हरवता त्या सुंदर विश्वात ....!!
तुम्ही स्वतःच स्वतःचे होऊन जाता;
    अन् माणूस जेव्हा स्वतःला वेळ देतो ना त्यावेळेस तो स्वतःमध्ये हरवून जातो, ते हरवलेपण त्याचा "स्व"शोध घेण्यासाठी कारणीभूत ठरतं, आयुष्यात कधी कधी  "स्व"शोध घेणं खूप गरजेचं असतं, स्वतःला स्वतःच्या नजरेनं पाहणं आवश्यक असतं...!! बऱ्याचवेळी आपण स्वतःला स्वतःच्या नजरेनं पाहतच नाहीत, पाहतो ते दुसऱ्याच्या चष्म्याने....!!!
त्यांनी लावलेली लेबलं आपल्याला खरी वाटू लागतात अन् आपण स्वतःला ही दुसऱ्यांच्या चष्म्याने बघतो...!! आपण साधा नवीन आपल्या आवडीचा ड्रेस जरी घातला तरी दुसऱ्याच्या comments ची अपेक्षा करतो...!!
    आठवा बरं ,तुम्ही तुम्हाला शेवटची शाबासकी कधी दिलीय...??
स्वतःला शाबासकी देता आली पाहिजे बस्स ....!! कधी कधी स्वतःची वाह वाह करावी स्वतःनेच....!!!
अशी ठिकाणं प्रत्येकाच्या आयुष्यात असावीत...!!
      जिथं एकटं गेल्यावर वाटावं, इथं आहे आपलं कोणतरी, जे घेतं आपल्याला आहे तसं सामावून, जे स्वीकारतं, आहोत आपण अगदी तसंच...!!
      ते कधी खटाटोप करत नाही बदलवण्याचा, ते ठिकाण प्रेम करतं तुम्ही आत्ता आहात त्याच्यावर , तुम्ही आहात तिथं तसंच स्वीकारणं पसंद करतं....!!!
         इतरांनी आपल्याला स्वीकारण्यापेक्षा आपण स्वत:ला         स्वीकारलेले कधीही चांगले...!
  प्रत्येकालाच जमेल असं नाही , पण असं एक ठिकाण असावंच सगळ्यांकडे...!!!,
          जिथं मनातलं सर्व-सर्व काही असेल ते उन्मळून बाहेर येतं, असं ठिकाण  जिथं आनंदही तेवढ्याच तीव्रतेने व्यक्त होतो अन् नाराजीही तेवढ्याच हक्काच्या तीव्रतेनं बाहेर पडते, अशी एक जागा तर असतेच ती माझी माय, माझी आई, जे असतं एका लेकराचं विश्व ...!!!
   पण समाजाची नजर ज्यावेळेस सांगते ना, की तुम्ही मोठे झालात तेव्हा त्या विश्वाला - त्या आईला पण सर्व सांगताना आड येतो; आपला समजूतदारपणा, मोठे झालो ही भावना ....!!!
       त्याचमुळे अशी ठिकाणं असावीत जिथं बघाल तुम्ही स्वतःला, कराल स्वतःच्या चांगल्या- वाईट गोष्टींवर उदंड प्रेम ...!!
जिथं असेल एक माज, आहे तसा स्वीकारण्यातला ...!!!!
      मग ते ठिकाण एका अजाण टेकडीवरील महाकाय दगड असेल, किंवा नदीकाठच्या वाळवंटात, रणरणत्या उन्हातल्या पांथस्थाला  सुखद सावली देणारं एखादं झुडूप ...!!!
 त्या झुडपाच्या हवहव्याशा वाटणाऱ्या त्या सावलीतून दिसतो, डोळ्याला गारवा देणारा सरितेचा अथांग, पण मंदावलेला प्रवाह ....!!!
   मग जाणवावं तो प्रवाह सुद्धा स्वत तळपतोच आहे सूर्याच्या तेजाने ....पण तोच प्रवाह देतोय त्या पांथस्थाला सुखद मायेचा ओलावा, गारवा .....!!!!
बनावं तसंच त्या प्रवाहासारखं...!!!
    जमेल ???

#जिंदगी_का_फ़ंडा🍃

8 comments:

जगण्यातलं विश्व अन् विश्वातले आपण..!!

वाचलेलं अनुभवणं,  अनुभवलेलं लिहिणं, त्यातून भावलेलं  आत्मसात करणं, आत्मसात केलेलं टिकवून ठेवणं, टिकवलेलंच जगणं होणं, त्याच जगण्याचा हेवा वाट...