उडत-उडत घेत गिरक्या,
स्वतःच भोवताली घेतं फिरक्या....
कधी पोहचतं पश्चिम क्षितिजाला,
त्यांचं त्यास भान नसतं...
यात जगणं मात्र उनाड
पक्ष्यासावे वाऱ्यावरती उधळतं....
अन् गिरक्या घेता घेता
एकवार वळून मागं बघतं...
आपल्याच सुंदर क्षणासंग
खुदकन गालात हसतं. ..
हसता-हसता, निरोप घेता घेता
सांगून जातं. ...
कित्येक क्षणांचा साज ल्यालेलं
तरीही आयुष्य हे कस्पटासम असतं...
बघता बघता
अंतिमतः मातीत मिसळतं
जी माती सांगत राहते अनंतकाळ
आयुष्य हे जरी कस्पटासम
पण त्यातलं जगणं मात्र असावं
आकाशातल्या अढळ ध्रुवताऱ्यासम
कायम आसमंतात सुगंध पेरणाऱ्या बकुळीच्या फुलासम....
#आयुष्य❣️
#जिंदगी_का_फंडा🍃
No comments:
Post a Comment